Damsels in Distress

Damsels in distress Wilt Stilman Η τελευταία ταινία του Στίλμαν και ταυτόχρονα ίσως και η πιο ολοκληρωμένη του μέχρι τώρα. Άλλωστε στην εικοσαετή καριέρα του, ο Στίλμαν έχει να επιδείξει μόλις τέσσερις ταινίες. Κάτι σαν μερικούς μουσικούς που βγάζουν άλμπουμ όποτε και αν το θυμηθούν. Όμως, όπως ισχύει με αυτό τον κανόνα, και εδώ το αποτέλεσμα είναι ένα έργο προσεγμένο μέχρι τελείας. Η ιστορία είναι απλή. Μια νεαρή φοιτήτρια ψάχνει να βρει τον άντρα της ζωής της. Αυτό όμως που δίνει στην ταινία το χρώμα της είναι το αλατοπίπερο. Και αυτό τον ρόλο έχει αναλάβει αυτή η πινακοθήκη απίστευτα ηλιθίων αντρών (θυμάστε τον Μπραντ Πιτ με το μαλί λασπωτήρα του Burn After Reading; Πάρτε τον, βγάλτε δέκα χρόνια και πολλαπλασιάστε επί πέντε, και ακόμα δεν είστε εκεί), και απίστευτα νευρωτικών φιλενάδων (κάτι σαν φοιτητικά χρόνια των Carrie Bradshaw και ΣΙΑ), με προθέσεις απ’ αυτές που στρώνονται στον δρόμο για την κόλαση. Στην πορεία αυτός ο κανβάς χαρακτήρων ερωτεύεται, χωρίζει, προσπαθεί να διορθώσει τα πράγματα, και γεύεται το φαρμάκι από το οποίο προσπαθεί να σώσει τους άλλους, πολλές φορές τσαλαβουτώντας στα δικά του σκατά και τις δικές του ιδεοληψίες. Τι και αν υπάρχει το χάπι εντ, κάπου εκεί ο κυνικός κύριος Στίλμαν κοιτάει με συμπάθεια το άμοιρο φοιτητικό σύμπαν που έχει δημιουργήσει και προφανώς χαμογελά σχεδόν αυτάρεσκα για το δημιούργημα του. Και με το δίκιο του.